In de Kempen was de straatnaam Peerdskerkhof algemeen verspreid. Het was lang geleden een afgelegen begraafplaats voor paarden van doortrekkende legers. Ze diende onder meer ook om de verspreiding van allerhande epidemieën te voorkomen, waaran de paarden gestorven waren.
1631: ... d'lant aen 't peertskerckhoff
1665: ... seecker stuck lants gelegen op het peertskerckhoff
1671: ... een half bunder Landts gelegen aen het Peerts kerckhoff

De naam Peerdskerkhof
In de laatste helft van de zestiende eeuw gingen Mol en omstreken gebukt onder het genadeloze optreden van de Staatse (Hollandse) en Spaanse troepen.
Op 22 januari 1579 werd Mol onder de voet gelopen door zes vaandels (groepen) Duitse hulptroepen in dienst van de Staatsen. Maar de triomfantelijke intocht eindigde in volslagen verwarring. De Duitsers werden verrast door het plotseling aanrukkende Spaanse leger. Ze sloegen in verwarring op de vlucht en lieten vele doden en gevangenen op het slachtveld achter. De gesneuvelde paarden zouden begraven zijn waar nu Peerdskerkhof is.
De naam Peerdskerkhof verraadt dat hier in lang vervlogen eeuwen een kerkhof voor paarden gelegen heeft. Zeker is dat al omstreeks 1600 in het Mols Veld een plek lag, dicht bij de Rijpad, dat Peerdskerkhof heette. Maar gaat het hier wel om een paardenkerkhof? Is Peerdskerkhof de plaats waar in 1579 de veldslag werd uitgevochten waar geschiedkundigen van spreken.
Maar ... een Molse taalkundige piekerde over het woord Peerdskerkhof en dacht meer aan een verschuiving van Petskerkhof naar Peerdskerkhof. Dit zou mogelijk geweest zijn met de Molse uitspraak 'petskerkhof'.
De Zwarte Pest trok geregeld door Europa en bereikte ook onze streken. Volgens de overlevering woedde de pest hier zo hevig dat men afzonderlijke wegen aanlegde, waarlangs de pestlijders moesten gaan. Hoogstraat, Vennestraat en Achterpad waren waarschijnlijk de bestaande wegen. Gasthuistraat, Gasstraat en Peerdskerkhof zouden er gekomen zijn voor de pestlijders, want in de Molse keuren stond dat de pestlijders zich niet in de straat mochten vertonen. (Nieuwsbrief van Molse Kamer voor Heemkunde)
Ofwel was het een begraafplaats met palen omgeven, want 'peert' betekende ook 'paal' in het Mols.

De windmolen van Peerdskerkhof
De windmolen stond op de hoek van Peerdskerkhof en Martelarenstraat, recht tegenover de Jacob Smitsslaan.
Hij werd in 1789 gebouwd door de rijke lakenmaker Knaeps van Mol. Maar na enkele jaren werd hij al verkocht aan molenaar Dries Van Gestel. Daarom werd de molen ook de Molen van Dries genoemd. De molen bleef in die familie tot mulder Louis Aerts hem in 1919 kocht.
In 1935 brandde de winkmolen af. (Zo leefde Ginderbroek nr. 7: Peerdskerkhofmolen)

De molen van Peerdskerkhof brandt!
'n Molen brandt! ... - Dinsdag 20 Juli 1935, tegenaan de eerste morgenschemering werd Moll uit zijn diepe slaap gewekt door het schetterend brandsignaal van het brandweerkorps. De windmolen van Mulder Aerts ter Peerdskerkhof, hij stond in lichte laaie vlammen. Wat een brand! Wat een reusachtige toorts van vuur bij den beginne. Wat een echte zee van vuur wanneer eindelijk de molen als een reus begeven moest en het krakend geweld dooreen te storten kwam!... Nimmer voorwaar, zijn onze Molsche mensen van zulk een vuurgloed, van zulk een griezelig spectakel bij nachte getuigen geweest! En als ooit ons wakkere pompiers als machteloos stonden, dan was het ditmaal opzichtens dees brandenden molen. 't Was er immers niet om uit te staan van den brandende hitte en het mag waarlijk een geluk geheeten dat het brandende gevaarte niet westwaarts langs de huizen, maar oostwaarts langsheen den steenweg toekwam te staan. (Annoncenblad van Moll, 24 juli 1935)