© 2007 Ginderbroek
DE BISTSTRAAT
Het was eertijds een typisch paadje van de hoofdweg naar de beemden aan de Nete.
Reeds eeuwen geleden was de buurt van het paadje als 'de Biest' bekend.
1472: ... van enen beemde gheheten de biest
1735: ... een weijde genaemt de biest
1742: ...specialijck sekeren bempt den biest, reenende oost den bempt genaemt den groote keyser
De Biest lag tussen de Nieuwstraat en de Nete. Het paadje heette in de volksmond lange tijd het 'stretje' van Jan Verwimp, een bekende barbier, die op de hoek van de straat woonde. Later ook het 'stretje' van de Engelsman, de zoon van de barbier, die in een gebouwtje achter zijn vader woonde. Die had zijn vrouw Maria Evans uit Wales na de Eerste Wereldoorlog meegebracht, waar hij tijdens de oorlog was naartoe gevlucht.
Na de Tweede Wereldoorlog, toen er bijna overal nog mocht gebouwd worden, gaf de gemeente aan vele paden en servituten een officiële naam. Bij de naamgeving riep de gemeente meestal de hulp in van de Molse Kamer van Heemkunde om de oude volkse benamingen opnieuw in te voeren.
De Biststraat is daar een duidelijk voorbeeld van.
Waarschijnlijk betekende het hier 'de biest' een wei of land met biezen.
Op andere plaatsen was het een dorpse waterkuil waar de dieren konden gaan drinken.
Bij de anleg van het openlucht zwembad en de ligweide in 1976 werd dat pad verbreed en geasfalteerd en de brug over de Mol-Nete volledig vernieuwd en gemetseld.
De Biststraat is een van de kortste straten van Ginderbroek en heeft zijn bestaan vooral te danken als toegangsweg naar het sportcomplex Den Uyt. Er staan maar een drietal woningen.
Reeds eeuwen geleden was de buurt van het paadje als 'de Biest' bekend.
1472: ... van enen beemde gheheten de biest
1735: ... een weijde genaemt de biest
1742: ...specialijck sekeren bempt den biest, reenende oost den bempt genaemt den groote keyser
De Biest lag tussen de Nieuwstraat en de Nete. Het paadje heette in de volksmond lange tijd het 'stretje' van Jan Verwimp, een bekende barbier, die op de hoek van de straat woonde. Later ook het 'stretje' van de Engelsman, de zoon van de barbier, die in een gebouwtje achter zijn vader woonde. Die had zijn vrouw Maria Evans uit Wales na de Eerste Wereldoorlog meegebracht, waar hij tijdens de oorlog was naartoe gevlucht.
Na de Tweede Wereldoorlog, toen er bijna overal nog mocht gebouwd worden, gaf de gemeente aan vele paden en servituten een officiële naam. Bij de naamgeving riep de gemeente meestal de hulp in van de Molse Kamer van Heemkunde om de oude volkse benamingen opnieuw in te voeren.
De Biststraat is daar een duidelijk voorbeeld van.
Waarschijnlijk betekende het hier 'de biest' een wei of land met biezen.
Op andere plaatsen was het een dorpse waterkuil waar de dieren konden gaan drinken.
Bij de anleg van het openlucht zwembad en de ligweide in 1976 werd dat pad verbreed en geasfalteerd en de brug over de Mol-
Gouden bruiloft
28.12.84 Louis Hens en Stans Belmans
1925 – H. Doornstoet in het midden in de Nieuwstraat
De eerste woning links is de herberg en het winkeltje ‘In den Vos’ en ze werd zo genoemd omdat de familie die er woonde, ‘Vos’ heette. Het paadje tussen ‘In de Vos’ (nu Conjaerts) en de volgende woning werd de huidige De Biststraat.
De laatste herbergier was voerder Hendri Vos. Als hij in 1927 stierf, bleven zijn drie ongetrouwde kinderen er samen wonen. Zij sloten het café. De broers Jules en Nand deden vervoer met paard en kar en gingen met boter en eieren naar Antwerpen. Hun zuster zette de winkel voort tot vlak na de oorlog. Toen ze in 1950 overleed, werd de woning afgebroken voor de verbreding van De Biststraat.
