In de nacht van 1 op 2 augustus 1901 ontdekte professor André Dumont een kolen-laag in de gemeente As.
In 1917 startte Winterslag als eerste Limburgse steenkoolmijn.
Het ophalen van die kolen was van historische betekenis voor de Kempen, maar ook voor Ginderbroek. Het leidde tot een grote ommekeer in arbeid en samenleving. Deze periode bracht ander werk mee voor onze mannen, zwaar en gevaarlijk weliswaar, maar het betekende ook een zekere welstand. Het was een economisch hoofdstuk van het zwarte goud.

Al rond 1900 trokken heel wat jonge mannen naar Wallonië om er in de koolmijnen te gaan werken. In het bevolkingsregister van 1900-1910 staan er al een vijftiental mannen van Ginderbroek, die ginder enkele jaren verbleven, hun domicilie er hadden en daarna zijn teruggekeerd naar Mol.

Vanaf 1930 telde Ginderbroek veel mijnwerkers, soms meer dan 100. Ze werkten vooral in de mijnen van Beringen en Zolder.
Geen enkele industrie is zo snel opgekomen als de mijnontginning, maar ook geen een zo snel afgebouwd.
Op 28 oktober 1989 werden in Beringen de laatste steenkolen boven gehaald. Zolder was de laatste Kempense mijn die gesloten werd, op 30 september 1992.